TWEE KANTEN VAN VERDRIET.

door | okt 19, 2022 | Alle berichten | 2 reacties

Verdriet, wie kent dit niet in het leven? Als er iets is waarbij verdriet wordt geactiveerd, dan is dat wel tijdens een verandering. Verandering brengt niet alleen ‘het nieuwe’, het vraagt ‘het oude’ los te laten. Geheid dat je jezelf tijdens dit proces van verandering terugziet in verdriet om wat was. Oude plaatjes die de revue passeren, om ‘door jou heen’ gevoeld en losgelaten mogen worden.

Gedurende het proces van ‘The Great Awakening’ ontkomen we er niet aan om het nodige verdriet onder ogen te komen. Of het nu gaat om verdriet van de veranderingen die je in je eigen leven ziet gebeuren, werk en/of privé, of dat het gaat om verdriet van wereldgebeurtenissen waar mensen door worden beïnvloed, of veranderingen die plaatsvinden ín jezelf. Er is momenteel geen ontkomen meer aan dat dit alles jou beïnvloed.

Creatie van nieuw.
Het bijzondere in dit proces is dat verdriet ‘om het oude’ eigenlijk de creatie is van ‘het nieuwe’ in zich heeft. Verdriet is niet alleen het eindpunt van oud, maar zeer zeker ook het beginpunt van ‘nieuw’. Gelukkig maar.

Nu hebben we als mensheid de neiging verdriet nogal zwaar te benaderen. Zo zouden we onze ogen moeten uitschreeuwen en onze gevoelens moeten voelen. Niet écht een beeld waar velen vrijwillig JA op zeggen. Liever duiken we massaal weer in ‘dat oude plaatje’ en houden ons stevig vast. Aan oud. Ook weer niet zo handig als dat oude gaat verdwijnen. Of jij, vanuit ‘je egootje’ bezien, het er nu mee eens bent of niet. Op een dag verdwijnt oud, 100% gegarandeerd.

Degenen die mij al wat langer kennen weten dat het doorvoelen van je eigen gekozen thema’s met de bijbehorende levenslessen nu eenmaal een wezenlijk onderdeel van jouw eigen wakker worden. Je Ziel wenste ook in deze zeer dichte 3D lagen emoties en gevoelens van afscheiding te doorvoelen, te (h)erkennen en uiteindelijk weer heel los te laten. Zo groeit jouw database. Je harde schijf.
Nú kun je vérder, het nieuwe verwelkomen.

Bijtertjes.

Blijf je echter aan dit oude vasthouden, dan dient nieuw zich wel aan, echter blijf jij een grammofoonplaat afdraaien doordrenkt met dit oude. Niet écht nieuw dussss. Op deze manier blijf je steeds weer dezelfde levenslessen, die je maar niet wenst te doorvoelen én loslaten, voorgeschoteld krijgen. Volharden heeft zo zijn keerzijde. Als je dit toepast om vast te blijven houden aan oud, levert het je niets meer op dan verharden in dit oud. Dit heeft niets meer te maken met je hart en wat je hart wenst te ervaren. Je hart wenst te door-Leven. Met de nadruk op er door heen gaan, door gaan. Dus niet blijven vasthouden aan oud.

Als er iets is wat ik heb mogen ervaren in mijn leven, dan is het wel dat verdriet (in de dualiteit van 3D) van Wezenlijk belang is om ruimte te leren maken voor nieuw. Je kunt dit verdriet zien als een soort reinigingsproces, een ritueel onderdeel van Ontwaken. Bij elke stap verder op jouw te lopen (Ziels)pad ontkom je er niet aan, keer op keer te rouwen om oud, alvorens het nieuwe zich, nu dus geschoond, ‘als vanzelf’ aandient.

Hebben we niet water nodig om schoon te maken?
Blijken doorvoelde tranen daarbij van wezenlijk belang te zijn.

NOTE.
Krokodillentranen vanuit ‘slachtoffer ego staat’ zal je hierbij níet verder helpen. Je verdrinkt langzaam maar zeker steeds dieper in dit ego moeras. Ook dát besef is onderdeel van Wakker worden. Hoeveel tranen ik in mijn beginjaren heb gehuild vanuit deze laag… Duister heeft op deze manier heel veel levensenergie van mij af kunnen tappen…


Door op een opbouwende manier om te leren gaan met het verwerken van verdriet, verandert verdriet als vanzelf in het nieuwe. Kijkend naar waar we ons momenteel mondiaal bevinden, komt er heel veel oud aan de oppervlakte. Niet om aan vast te houden, maar juist om aan te helen en dit los te laten. We groeien nu eenmaal niet verder als we ‘de shit’ van het oude niet omzetten in bouwstenen voor het nieuwe. Zo leggen we met oud een gedegen fundering neer, waarop het nieuwe zichtbaar kan worden.

Het oude is van wezenlijk belang voor het opbouwen van het nieuwe. Juist door het aan te kijken en te doorvoelen. Geheid dat je hart je verteld wat oud is en het tijd wordt om dit los te laten en dient nieuw zich als vanzelf aan. Blijkt verdriet zoveel meer in zich te hebben dan we op eerste gezicht doorzien.
Een wezenlijk bouwsteen waarop nieuw zich vormt.

Mocht je jezelf in een situatie bevinden waarbij je niet meer weet hoe nu verder?
Je hart huilt van diep verdriet en je niet weet hoe dit ’te stoppen’… Weet dat dit bij dit proces ‘van oud naar nieuw’ hoort en dat je hierin niet alleen bent. Velen ervaren dit momenteel.
Hoe fijn is het dan iemand ‘neutraal’ naast je te hebben, die weet hoe je dit oude om kunt zetten in nieuw. Daarvoor ben ik hier. Voor jou. Om je te begeleiden dóór dit verdriet heen, terug naar jeZelf.

Gegarandeerd dat je, eenmaal door dit proces heen gelopen, het nieuwe met een open en blij hart zult verwelkomen!

Wens je dat ik met je meekijk?
Wacht niet langer. Het nieuwe is er AL!
Jij bent aan zet!

JA, ik wens dat je met me meekijkt!

Weet dat je van harte welkom bent.

~ Jacqueline

Laat hieronder een reactie voor me achter

2 Reacties

  1. Ans

    Bovenstaande kan ik volledig beamen.
    Ondervindt dit momenteel zelf ‘aan den lijve’.
    Hoe bijzonder dat jij meeloopt in dit alles zonder het over te nemen. Of zoals je zegt, je moet het zelf doen maar niet alleen.
    Dank je wel.

    Antwoord
    • Jacqueline

      Mooi Ans. Ja, Zelf én SAMEN zijn keywords gedurende deze transitie.

      Met Liefde loop ik naast je, mooie dappere vrouw!

      X Jacqueline

      Antwoord

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *