Wij Liefdes-mensen, we zitten vól Liefde. Als we ons eens zouden herinneren dat we van Bron afkomstig zijn, Bron Zijn, hoe anders zou de wereld er dan uitzien.

Diep van binnen kennen we dit één-Zijn met het geheel heel goed. Eenmaal afgescheiden als Ziel en nog meer afgescheiden als ‘poppetje’ hier op de aarde, ontkomen we er niet aan ons eenzaam en afgesneden, uit verbinding te voelen met dit geheel.

Dit gegeven is een wezenlijk onderdeel van het grotere plaatje: hoe BewustZijn wenst te groeien. Juist door je afgescheiden te voelen, ga je op zoek om deze eenheid, en de verbinding in jezelf weer te voelen. Hier begint onbewust onze zoektocht, terug naar wie wij in essentie Zijn: Bronenergie die zich wenst te herinneren wie deze ís.

Eenmaal door de sluiter van Vergetelheid heen zijn wij dit alles vergeten. En niet voor niets. Ook dit is onderdeel van deze zoektocht terug naar heelheid. Daar we als klein onbeholpen baby op aarde landen, ervaren we hoe afhankelijk we zijn van anderen voor liefde, zorg en verbinding, búiten ons gehaald. Tegen de tijd dat we ouder zijn geworden is deze overtuiging ‘dat je liefde, aandacht en verbinding buiten je dient te halen’ ingeslepen. De door mij genaamde emotionele navelstreng is geactiveerd, halen buiten jezelf wat je jezelf nog ontbeert te geven. 

Gelijke tijd ervaren we als baby én kind dat we meer dan eens alleen worden gelaten, in ons bedje, in de box, in huis, bij vreemden, ja zelfs als we omringt zijn met onze ouders voelen we ons eenzaam en alleen. We ervaren niet meer de Liefde die ons zou moeten worden gegeven, we horen er nu eenmaal bij en ontvangen op een gegeven moment weinig tot geen liefdesuitingen meer als bevestiging dat we welkom én geliefd zijn. De verbinding met onszelf en daarmee met elkaar is maar al te vaak zoek en activeert het gevoel van eenzaamheid in ons.

Dit tekort aan Liefde in onszelf wenst gevuld te worden, door die buitenwereld.

Hier komt de crux: wat je niet hebt, kun je niet geven.

Met andere woorden, als je ouders weinig tot geen liefde en verbinding van hun ouders in deze uitingsvorm hebben ontvangen, kunnen ze dit niet doorgeven aan jou. Jij blijft met een open wond, een gapend gat in je hart achter en gaat buiten jou op zoek om deze te vullen. Net als je voorouders reeds deden. Om uiteindelijk tot de ontdekking te komen dat je nergens buiten je dit gat kúnt vullen. Niemand kan dit voor jou doen. Allen dragen diezelfde les in zich.

Alleen de weg van bewustwording en leren eerst Liefde aan jezelf te géven, maakt dat jij gevuld raakt met Liefde, vóór jezelf. Pas dan én dan alleen ben je in staat om deze mate van Liefde aan een ander door te geven. Je bent dan zelf weer verbonden met Bron. En zoals het gaat bij een bron, deze stroomt, onvoorwaardelijk gevend. Op dat moment heb je deze bron in jezelf aangeboord en begint deze steeds meer over te stromen van Liefde. Deze overvloed vanuit jouw Bron komend kun jij dan weer delen met anderen.

Dit gegeven werkt bij de meeste mensen op aarde nog niet zo. De meeste mensen hangen aan de beademingsslangen van anderen, die op hun beurt weer aangesloten zijn op weer iemand anders zijn slangen. Om er uiteindelijk achter te komen dat al deze slangen aangesloten zijn op het ego, de ware slang van tekort aan Liefde en verbinding in dit verhaal.

Mijn zoektocht naar Liefde en Verbinding bracht mij langs vele liefdesrelaties. Van Liefde was geen sprake, wel zeer veel lessen ín Liefde. Ik sprong elke keer weer, op zoek naar ware Liefde. Pas vele jaren én levenslessen verder begreep ik dat deze Liefde alleen ín mezelf te vinden was. Wat een weg te gaan. Voor eenieder hier op aarde.

Uiteindelijk leiden alle relaties je terug naar eigenliefde. De Liefde en verbinding weer leren herstellen met jezelf en je Hogere Zelf. Pas als je deze verbinding hebt gemaakt, ben je in staat bewust verbinding leggen met Bron. Je gaat je herinneren wie je bent in essentie: Bronenergie.

Houdt het dicht bij jezelf.

Zie het als een trap die je naar boven oploopt. Onderaan de trap sta jij, de treden zijn je Hogere Zelf en eenmaal boven kom je uit bij de Bron. Jij, je Hogere Zelf en Bronenergie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Samen vormen ze het geheel.
Jij bent degene die bewust en vanuit vertrouwen deze verbinding weer mag leggen door naar boven te lopen, net als het voorbeeld van ‘de berg’. In het dal, derde dimensie zijn we vaak nog niet bewust van onszelf. Eenmaal de berg oplopend komen we, mede door de levenslessen in contact met ons Hogere Zelf en realiseren we ons uiteindelijk wie we in essentie zijn: Bronenergie. Dit gegeven doorzie je vanzelf helder eenmaal zoveel verder de berg opgelopen.

Let wel: de verbinding met Bron is er altijd.
Als je deze verbinding momenteel in je leven niet ervaart, betekent dat jij op dat moment uit verbinding bent met jeZelf en daarmee met Bron. Bron kán niet eens uit verbinding zijn met jou. Jij bent namelijk een deel van Bron.

Begrijp je dat je je nooit meer eenzaam voelt, zodra jíj deze verbinding zelf hebt hersteld?
Je bént nooit alleen, lieverd. Jij voelt je alleen zo. Dat is heel wat anders dan dat dit zo ís.

Mocht je inzicht willen hebben en helderheid krijgen hoe hij zoveel meer én makkelijker je pad omhoog kunt bewandelen. Schroom niet, ook hierin ben je niet alleen. Reik uit. Met Liefde reik ik je mijn hand.

JA, ik wens dat je (gratis) met me meekijkt!

~ Jacqueline